De Marathon van Amsterdam voor Irene
Dit is de actie van Hester van der ValkNog te gaan
In maart 2019 overleed heel plotseling onze lieve moeder Irene, veel te jong, aan een hersenbloeding ontstaan door een aneurysma, een "lekke band" in het hoofd. 3% van de bevolking heeft een aneurysma in het hoofd. In Nederland krijgen per jaar 1500 mensen een hersenbloeding door een aneurysma. Ik wil door mijn actie aandacht vragen voor deze hersenaandoening en tegelijk anderen inspireren om meer te bewegen en het beste uit zichzelf te halen.
Breng deze actie extra onder de aandacht met een gave poster. Je kunt zelf de tekst bepalen en de poster vervolgens printen en overal ophangen. Iedereen kan een poster maken voor deze actie dus ook vrienden, familie, collega’s, de mensen uit je sportteam of klasgenoten. Hang de poster op in de supermarkt, bij winkels achter het raam, bij bedrijven of op school. Als je het vriendelijk vraagt en uitlegt waarvoor het is dan is het ophangen van een poster vaak geen probleem.
Laatste donaties
Bekijk alle donateursNieuws
Bekijk alle
Dag 64: Mentale training
15-09-2019 | 13:50 Dag lieve allemaal! Wat ontzettend fijn om te zien dat er zoveel mensen zijn die mij en de Hersenstichting steunen, zowel mentaal als financieel. Jullie hebben al meer dan 1000 euro gedoneerd, en daar ben ik ontzettend blij mee! Het streefbedrag is 2000 euro, en dat is gigantisch hoog, maar mijn motto is: als je je doel haalt, heb je hem te laag gesteld. Ondertussen ga ik natuurlijk door met het zoeken van sponsoren én met trainen... Deze week had ik een gigantisch hectische week: slecht gegeten en slecht geslapen en dat zag ik gelijk terug in mijn trainingen: een te hoge hartslag en daardoor minder energie en slechtere tijden. Daar komt nog bij dat de datum 20 oktober steeds dichterbij komt en dat zorgt ook voor mentale onrust. Ik start mijn wekelijkse rondje om Spaarndam. Ik loop de kade af langs het Spaarne. Het is heerlijk weer, nog niet druk. Al lopend, blijf ik ontevreden op mijn hartslagmeter kijken. "Gaat het wel lukken?" "Zal ik geen blessure krijgen onderweg?" "Trekt mijn hart dit wel, zo lang lopen?" "Kan ik mijn eigen wedstrijd lopen, met zo veel mensen?" "Lukt het om mijn hartslag laag te houden?" De zon schittert op het water. Dan wordt mijn blik getrokken naar 10 grote witte letters op de voorkant van een schip. "Vertrouwen", is de naam van het vrachtschip waar ik al tientallen keren langs ben gelopen. Nooit eerder viel mij deze naam op. Is het een seintje van boven? Van mams en paps die mij op subtiele manier een hart onder de riem steken? Met die gedachte loop ik richting Mooie Nel. Ondertussen kijk ik weer op mijn hartstlagmeter. Dat gaat de goede kant op. Ik kan dit. Ik ga dit gewoon doen. Het enige dat ik hoef te doen, is iets meer vertrouwen. Mooie dag! HesterSponsoren
Laat een reactie achter