Elfstedentocht wandelen voor rust in de kop
Dit is de actie van Tietsje van Gelder - Bijlstra( Lid van team: Pink ladies )
De elfstedentocht ga ik sowieso wandelen, samen met Geesiena ten Hoeve.
Dit wordt de eerste keer om de tocht der tochten te wandelen. In de week van hemelvaart 'sil it heve'.
Het lijkt me een strak plan om daar een goed doel aan te verbinden. Na even nagedacht te hebben, kwam ik op het idee om de hersenstichting te kiezen als goed doel.
Mijn broer is een aantal jaren geleden geopereerd aan een hersentumor. Hij heeft nog dagelijks hinder van de gevolgen. Het laatste stukje herstel wat maakte wie hij was, komt niet (meer) en hij is gevoelig voor prikkels. Mijn moeder had een vorm van dementie, waardoor ze niet meer de vrouw en moeder was die iedereen kende. Dit is mijn motivatie.
Er zijn legio mensen die een verhaal en ervaring hebben. Ik vind het belangrijk dat er nog meer onderzoek gedaan wordt naar de werking van hersenen en dat er mogelijkheden komen voor mensen met een aandoening in de hersenen.
Het heeft een grote impact op de betrokkene en de mensen in de omgeving als je geconfronteerd wordt met een aandoening of letsel in de hersenen. Je leven staat letterlijk op zijn kop. De periode van revalideren (en hopelijk) herstellen gaat met vallen en opstaan. Alles wat zo vanzelfsprekend leek, gaat niet meer zonder er bij na te (moeten) denken.
We wandelen vijf dagen en hopen dat we tijdens die vijf dagen een stukje meer bekendheid geven aan de hersenstichting en na de finish een mooie financiële bijdrage bij elkaar hebben gekuierd.
Alvast bedankt voor de steun en aanmoedigingen die iedereen ons geeft.
Foto: www.2wild.nl
Breng deze actie extra onder de aandacht met een gave poster. Je kunt zelf de tekst bepalen en de poster vervolgens printen en overal ophangen. Iedereen kan een poster maken voor deze actie dus ook vrienden, familie, collega’s, de mensen uit je sportteam of klasgenoten. Hang de poster op in de supermarkt, bij winkels achter het raam, bij bedrijven of op school. Als je het vriendelijk vraagt en uitlegt waarvoor het is dan is het ophangen van een poster vaak geen probleem.
Laatste donaties
Bekijk alle donateursNieuws
Bekijk alleDag 1 van de Elfstedentocht
10-06-2019 | 00:00 Het moment is daar. We gaan vijf dagen door Friesland wandelen. Vandaag is de langste etappe, 50 kilometer. Gelukkig hebben we vervoer naar de start. Het vervoer na de finish zien we wel. Half vijf gaat de wekker. Ontbijt, voeten afplakken, de juiste schoenen en sokken aantrekken en dat is het dan. Geesiena komt mooi om tien voor zes, ze wordt gebracht door Willem. We lopen even voor zessen richting de ´taxi´ verderop in de straat en zijn licht gespannen. We merken niks van de openbaar vervoer staking en rijden zonder vertraging naar de 11stedenhal en even na half zeven zijn we al ter plaatse. Gelukkig is Annie een ervaren wandelaar, ook wat elfsteden betreft, en zij (be)geleid ons mooi naar de start, en nog belangrijker, de wc. Haar man noemt terloops dat het vandaag niet zo erg is om wat vroeger te zijn, omdat het binnen is, de andere starten zijn allemaal buiten. Het is gezellig druk in de hal en nemen een bakje koffie (Annie komt allemaal bekenden tegen). We proberen ons voor te bereiden om wat komen gaat en bewegen ons langzaam richting de start. We zingen met z´n allen het Frysk Folksliet en worden officieel weggeschoten. Omdat wij niet helemaal goed in de gaten hebben hoe alles in zijn werk gaat, verlaten we met enige vertraging de hal. We worden buiten uitgezwaaid door Jan (de man van Annie). Al snel blijkt dat het helemaal niet erg is dat we wat later vertrekken, want de brug staat open en iedereen moet wachten. We sluiten aan in de rij en kunnen relatief snel onze weg vervolgen. Ondanks dat het een klein clubje is (een kleine 600 mensen), is het toch wel een behoorlijke sliert met mensen die vanuit Leeuwarden richting Boksum wandelt. We gaan door een tunnel, waar het fietsverkeer toch wel behoorlijk wat hinder ondervindt van de groep wandelaars. Ik krijg wat plaatsvervangende schaamte voor al die mensen die de hele breedte van de innemen en niet (goed) letten op het overige verkeer. In Boksum staat een dixi en Geesiena maakt daar graag gebruik van. Terwijl we wachten praten we met twee dames die gesponsord worden door de spekjesfabriek Frisia en noemen dat ze ook de fietselfstedentocht gaan doen. Respect voor de dames. Vanwege de sanitaire stop worden we wat meer een achtermoter, maar dat zijn we wel gewend. We gaan vol goede moed verder, want we hebben nog een eindje te gaan. Ik ben vandaag ´live verslaggever voor Omrop Fryslan` en ben later op de dag te volgens via een speciale link op de pagina. Samen met nog vier anderen maken we een totaalverslag van de tocht. Leuk hoor, zo krijgen we ook nog extra aandacht voor onze actie. Tijdens de tocht kan ik via whatsapp vertellen en laten zien wat we tegenkomen. Een leuk idee om zo iedere dag een andere wandelaar te volgen. Ben ik normaalweg niet zo´n fotograaf, nu maak ik uit de losse pols volop foto´s met mijn gsm. De helft van de tijd zie ik niet wat ik op de foto zet vanwege de lichtval op het scherm. Het blijkt niet eens zo slecht te gaan met mijn knipkunsten. Omdat dit onze eerste tocht der tochten is, zijn we wat zoekende naar de beste stops en het juiste moment. We willen niet te snel een pauze, maar wel het liefst op een leuke plek. We besluiten te gaan zitten bij ´De Dille 2` we hebben dan ongeveer 14 km afgelegd. Hier genieten we van een bakje koffie en een meegebracht broodje. Voor we weer op weg gaan nog even een sanitaire stop en we gaan op naar Boazum (nog zo´n 5 km). Onderweg komen we telkens dezelfde mensen tegen waarmee we wat ´stuivertje wisselen´. We halen elkaar om en om in en maken een praatje. Omdat we kort daarvoor onze pauze hebben gehad, lopen we door in Boazum. Het zag er wel erg gezellig uit daar. Een tip voor een volgende keer. Er is ook een ehbo post, maar daar hoef ik (nog) geen gebruik van te maken. We lopen verder naar Scharnegoutum. Ook daar is het een gezellige boel, maar we besluiten ook daar nog niet te stoppen en door te lopen naar Sneek. We arriveren om 12.10 uur (een keurige tijd vinden we) bij de stempelpost en gaan even zitten onder het genot van een bouillon. Ik zie iemand dapper foto´s maken en grap dat wij ook wel op de foto gezet willen worden. Achteraf blijkt dat het Joeri is, hij wordt de verslaggever voor Omrop Fryslan van de derde dag. Ik ontmoet hem op de laatste dag nog bij de ehbo in Rinsumageest. We gaan weer verder en ik merk dat er toch wat blaren ontstaan ondanks dat ik mijn voeten heb afgeplakt. De eerstvolgende ehbo is in IJlst. Dus even doorzetten en dan naar de voeten laten kijken. Ik lig op de tafel bij de ehbo en mijn voeten worden flink onder handen genomen. Het zijn weer de kleine teentjes die voor problemen zorgen. Er wordt geprikt, plat gemaakt en ingepakt met vette watten. De sokken worden binnenstebuiten aangetrokken, de schoenen worden weer om de voeten gewrongen en hup, weer op weg. Dat wordt mijn vaste ritueel de komende dagen......inpakken in vette watten, sokken aan, schoenen aan en hup (nou ja, de hup was soms ver te zoeken) op weg. Na de verzorging gaan we weer verder. In Hommerts stoppen we nog een keer. Er is een geheime controlepost en nemen een lekker ijsje. We nemen ons voor om nu in één keer naar Sloten te wandelen en niet meer te stoppen. De laatste mogelijkheid voor een stop is bij boer Bouma (Tjerkgaast) achter op het erf. Hier wordt koffie en thee geschonken. We stoppen niet en gaan verder. We zien dat de route verder door het weiland gaat. Meestal wel een favoriete ondergrond, maar het is wel wat onregelmatige en dat maakt het lastig om te lopen. Het is nog een best eind en het laatste stuk gaat moeizaam. We zien de toren van Sloten, maar die blijft wel lang heel erg in de verte. Uiteindelijk komen we in de bewoonde wereld en zijn om 17.22 uur in Sloten bij de finish. Geesiena haar streepjescode op de startkaart is beschadigd door vocht en kan niet gescand worden. Er ligt morgen een nieuwe sticker voor haar bij de finish. Annie zit al lang en breed op terras samen met Jan. Ik moet nog even naar de ehbo (idd voor vette watten) en daarna gaan we huiswaarts. Jan zet ons voor de deur af en ik loop zo goed zo kwaad als het lukt naar de voordeur. Geesiena komt een stuk beter uit de strijd en heeft lang zoveel last niet van blaren. Ok, dit was de eerste dag, nog vier te gaan. Foto´s volgen nog.Sponsoren
Laat een reactie achter